เซ็นเซอร์ออกซิเจนก่อนเครื่องฟอกไอเสีย

เพื่อรักษาประสิทธิภาพการทำงานสูงสุดของเครื่องฟอกไอเสีย ระบบจะพยายามปรับให้อัตราส่วนผสมของอากาศกับน้ำมันเชื้อเพลิง ให้อยู่ในระดับเหมาะสมสำหรับการเผาไหม้ที่สุด (แลมบ์ด้า =1)

ชุดควบคุมแลมบ์ด้าคู่ จะใช้กับรถรุ่น M52 ที่ใช้ MS42 และ M54 ที่ใช้ MS43 โดยจะติดตั้งเซ็นเซอร์ออกซิเจนไว้ในท่อร่วมไอเสีย

สำหรับรุ่น M43 ที่ใช้ BMS46 จะมีเพียงแถวเดียวเท่านั้น เซ็นเซอร์ออกซิเจนจะติดตั้งอยู่ในท่อรูปตัว Y

เซ็นเซอร์ออกซิเจนเหล่านี้ จะทำหน้าที่วัดออกซิเจนที่เหลือในก๊าซไอเสีย และส่งแรงดันไฟฟ้าที่ตรงกับค่านั้นๆ ไปที่ชุดควบคุม ซึ่งถ้าจำเป็น ชุดควบคุมจะทำการปรับแต่งส่วนผสม ให้สอดคล้องกับจังหวะการฉีดเชื้อเพลิงที่เปลี่ยนแปลงไป ในกรณีที่เซ็นเซอร์ออกซิเจนไม่ทำงาน ชุดควบคุมเครื่องยนต์จะทำการควบคุมมลพิษ ด้วยค่าทดแทนที่ได้ตั้งโปรแกรมไว้ (ประมาณ 0.45 V) จุดติดตั้งนี้ ทำให้สามารถลดเดทไทม์สำหรับส่วนไอเสียแต่ละส่วนลงได้ และตรวจเช็คได้ถูกต้องมากขึ้น

สำหรับรถรุ่น M52 และ M54 เซ็นเซอร์ออกซิเจนแต่ละตัวจะตรวจจับกระบอกสูบสามสูบ พร้อมกับส่วนไอเสียที่ตรงกัน (กระบอกสูบ 1-3 และ 4-6) ตัวอย่างการทดสอบ : ถ้าเวลาการเปิดหัวฉีดของกระบอกสูบแรก (กระบอกสูบ 1-3) ได้เปลี่ยนแปลงไป ควรจะสามารถสังเกตการตอบสนองได้ จากเซ็นเซอร์ออกซิเจนแถวแรก ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ให้เปลี่ยนหัวตรวจสอบตัวใหม่

สำหรับรถรุ่น M43 เซ็นเซอร์ออกซิเจนหนึ่งตัว จะตรวจจับกระบอกสูบทั้ง 4 สูบ

การทำงานของชุดควบคุมเซ็นเซอร์ออกซิเจน จะได้รับการตรวจสอบในลักษณะคล้ายคลึงกัน การทำงานผิดพลาดของเซ็นเซอร์ออกซิเจน เช่น เกิดจากการใช้น้ำมันเชื้อเพลิงผสมสารตะกั่ว จะสามารถตรวจจับในชุดควบคุมเครื่องยนต์ได้ โดยดูการเปลี่ยนความถี่ควบคุมแลมบ์ด้า

เพื่อการทำงานที่มีประสิทธิภาพของเซ็นเซอร์ออกซิเจน จะต้องอุ่นเซ็นเซอร์ออกซิเจนให้มีอุณหภูมิประมาณ 300 ํC ซึ่งชุดควบคุมเครื่องยนต์ จะเป็นตัวสั่งให้ฮีทเตอร์ทำงาน